coelibatus
Appearance
Latin
[edit]Etymology
[edit]From coelebs (“unwed”) + -ātus (abstract noun).
Pronunciation
[edit]- (Classical Latin) IPA(key): /koe̯.liˈbaː.tus/, [koe̯lʲɪˈbäːt̪ʊs̠]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): /t͡ʃe.liˈba.tus/, [t͡ʃeliˈbäːt̪us]
Noun
[edit]coelibātus m (genitive coelibātūs); fourth declension
- Alternative form of caelibātus (“celibacy, the celibate”)
Declension
[edit]Fourth-declension noun.
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | coelibātus | coelibātūs |
genitive | coelibātūs | coelibātuum |
dative | coelibātuī | coelibātibus |
accusative | coelibātum | coelibātūs |
ablative | coelibātū | coelibātibus |
vocative | coelibātus | coelibātūs |