coördinatief
Dutch
[edit]Etymology
[edit]Probably borrowed from French coordinatif.
Pronunciation
[edit]Adjective
[edit]coördinatief (comparative coördinatiever, superlative coördinatiefst)
Declension
[edit]| Declension of coördinatief | ||||
|---|---|---|---|---|
| uninflected | coördinatief | |||
| inflected | coördinatieve | |||
| comparative | coördinatiever | |||
| positive | comparative | superlative | ||
| predicative/adverbial | coördinatief | coördinatiever | het coördinatiefst het coördinatiefste | |
| indefinite | m./f. sing. | coördinatieve | coördinatievere | coördinatiefste |
| n. sing. | coördinatief | coördinatiever | coördinatiefste | |
| plural | coördinatieve | coördinatievere | coördinatiefste | |
| definite | coördinatieve | coördinatievere | coördinatiefste | |
| partitive | coördinatiefs | coördinatievers | — | |