coöperatieprincipe

Dutch

Etymology

From coöperatie (“cooperation”) +‎ principe (“principle”), calque of English cooperative principle.

Pronunciation

• IPA^(key): /koːoːpəˈraː(t)siprɪnˌsipə/
• Hyphenation: co‧o‧pe‧ra‧tie‧prin‧ci‧pe

Noun

coöperatieprincipe n (plural coöperatieprincipes, diminutive coöperatieprincipetje n)

1. (pragmatics) cooperative principle
   • 1992, Rudolf Steiner, translated by Marijke Buursink, Sociale toekomst [Social future], page 55:

     Wat wil dat zeggen dat je niet uitgaat van het coöperatieprincipe maar van het associatieprincipe?

     What does it mean to base oneself not on the cooperative principle but rather on the associative principle?

   • 2009, Jan D. ten Thije, “Interculturele communicatie: naar een afbakening van het onderzoeksveld [Intercultural communication: towards a demarcation of the scientific field]”, in Artikelen van de Zesde Anéla conferentie [Articles of the Sixth Anéla conference], page 522:

     Op basis van dergelijke analyses probeert Clyne (1994) de universele geldigheid van het coöperatieprincipe te redden door een voorstel te doen voor de herformulering van de maximes.

     On the basis of similar analyses Clyne (1994) attempts to save the universal validity of the cooperative principle by proposing the reformulation of the maximes.

   • 2012, Anne E. Bakker, Jan Don, Kees Hengeveld, Taal en Taalwetenschap [Language and Linguistics], page 64:

     Het coöperatieprincipe is een soort stilzwijgende overeenkomst tussen gesprekspartners om bij het communiceren samen te werken.

     The cooperative principle is a type of tacit agreement between interlocutors to work together during the communcation.

Synonyms

• samenwerkingsbeginsel