cneámhaireacht

Irish

Etymology

From cneámhaire (“mean person; rogue, crook”) +‎ -acht.

Noun

cneámhaireacht f (genitive singular cneámhaireachta)

1. meanness, roguery

Declension

Declension of cneámhaireacht (third declension, no plural)

bare forms case singular nominative cneámhaireacht vocative a chneámhaireacht genitive cneámhaireachta dative cneámhaireacht forms with the definite article case singular nominative an chneámhaireacht genitive na cneámhaireachta dative leis an gcneámhaireacht don chneámhaireacht

Derived terms

• déan cneámhaireacht ar (“cheat”)

Mutation

Mutated forms of cneámhaireacht

radical	lenition	eclipsis
cneámhaireacht	chneámhaireacht	gcneámhaireacht

Note: Certain mutated forms of some words can never occur in standard Modern Irish.
All possible mutated forms are displayed for convenience.