Jump to content

clamitaturus

From Wiktionary, the free dictionary

Latin

[edit]

Etymology

[edit]

Future active participle of clāmitō.

Participle

[edit]

clāmitātūrus (feminine clāmitātūra, neuter clāmitātūrum); first/second-declension participle

  1. about to yell

Declension

[edit]

First/second-declension adjective.

singular plural
masculine feminine neuter masculine feminine neuter
nominative clāmitātūrus clāmitātūra clāmitātūrum clāmitātūrī clāmitātūrae clāmitātūra
genitive clāmitātūrī clāmitātūrae clāmitātūrī clāmitātūrōrum clāmitātūrārum clāmitātūrōrum
dative clāmitātūrō clāmitātūrae clāmitātūrō clāmitātūrīs
accusative clāmitātūrum clāmitātūram clāmitātūrum clāmitātūrōs clāmitātūrās clāmitātūra
ablative clāmitātūrō clāmitātūrā clāmitātūrō clāmitātūrīs
vocative clāmitātūre clāmitātūra clāmitātūrum clāmitātūrī clāmitātūrae clāmitātūra