claidh

Irish

Etymology

From Old Irish claidid.

Pronunciation

• (Munster) IPA^(key): /kl̪ˠəiɟ/
• (Connacht, Ulster) IPA^(key): /kl̪ˠəi/

Verb

claidh (present analytic claidheann, future analytic claidhfidh, verbal noun claidhe, past participle claidhte)

1. (literary) to dig

Conjugation

conjugation of claidh (first conjugation – A)

		singular			plural			relative	autonomous
		first	second	third	first	second	third
indicative	present	claidhim	claidheann tú; claidhir†	claidheann sé, sí	claidhimid	claidheann sibh	claidheann siad; claidhid†	a chlaidheann; a chlaidheas / a gclaidheann*	claidhtear
	past	chlaidh mé; chlaidheas	chlaidh tú; chlaidhis	chlaidh sé, sí	chlaidheamar; chlaidh muid	chlaidh sibh; chlaidheabhair	chlaidh siad; chlaidheadar	a chlaidh / ar chlaidh*	claidheadh
	past habitual	chlaidhinn / gclaidhinn‡‡	chlaidhteá / gclaidhteᇇ	chlaidheadh sé, sí / gclaidheadh sé, s퇇	chlaidhimis; chlaidheadh muid / gclaidhimis‡‡; gclaidheadh muid‡‡	chlaidheadh sibh / gclaidheadh sibh‡‡	chlaidhidís; chlaidheadh siad / gclaidhidís‡‡; gclaidheadh siad‡‡	a chlaidheadh / a gclaidheadh*	chlaidhtí / gclaidht퇇
future		claidhfidh mé; claidhfead	claidhfidh tú; claidhfir†	claidhfidh sé, sí	claidhfimid; claidhfidh muid	claidhfidh sibh	claidhfidh siad; claidhfid†	a chlaidhfidh; a chlaidhfeas / a gclaidhfidh*	claidhfear
conditional		chlaidhfinn / gclaidhfinn‡‡	chlaidhfeá / gclaidhfeᇇ	chlaidhfeadh sé, sí / gclaidhfeadh sé, s퇇	chlaidhfimis; chlaidhfeadh muid / gclaidhfimis‡‡; gclaidhfeadh muid‡‡	chlaidhfeadh sibh / gclaidhfeadh sibh‡‡	chlaidhfidís; chlaidhfeadh siad / gclaidhfidís‡‡; gclaidhfeadh siad‡‡	a chlaidhfeadh / a gclaidhfeadh*	chlaidhfí / gclaidhf퇇
subjunctive	present	go gclaidhe mé; go gclaidhead†	go gclaidhe tú; go gclaidhir†	go gclaidhe sé, sí	go gclaidhimid; go gclaidhe muid	go gclaidhe sibh	go gclaidhe siad; go gclaidhid†	—	go gclaidhtear
	past	dá gclaidhinn	dá gclaidhteá	dá gclaidheadh sé, sí	dá gclaidhimis; dá gclaidheadh muid	dá gclaidheadh sibh	dá gclaidhidís; dá gclaidheadh siad	—	dá gclaidhtí
imperative		claidhim	claidh	claidheadh sé, sí	claidhimis	claidhigí; claidhidh†	claidhidís	—	claidhtear
verbal noun		claidhe
past participle		claidhte

* indirect relative
† archaic or dialect form
‡‡ dependent form used with particles that trigger eclipsis

Noun

claidh m

1. inflection of cladh:
   1. genitive/vocative singular
   2. nominative/dative plural

Mutation

Mutated forms of claidh

radical	lenition	eclipsis
claidh	chlaidh	gclaidh

Note: Certain mutated forms of some words can never occur in standard Modern Irish.
All possible mutated forms are displayed for convenience.

Scottish Gaelic

Noun

claidh

1. genitive singular of cladh