From Wiktionary, the free dictionary
From cló + cuir.
clóchuir (present analytic clóchuireann, future analytic clóchuirfidh, verbal noun clóchur, past participle clóchurtha)
- (transitive, intransitive, publishing) typeset
|
singular
|
plural
|
relative
|
autonomous
|
first
|
second
|
third
|
first
|
second
|
third
|
indicative
|
present
|
clóchuirim
|
clóchuireann tú; clóchuirir†
|
clóchuireann sé, sí
|
clóchuirimid
|
clóchuireann sibh
|
clóchuireann siad; clóchuirid†
|
a chlóchuireann; a chlóchuireas / a gclóchuireann*
|
clóchuirtear
|
past
|
chlóchuir mé; chlóchuireas
|
chlóchuir tú; chlóchuiris
|
chlóchuir sé, sí
|
chlóchuireamar; chlóchuir muid
|
chlóchuir sibh; chlóchuireabhair
|
chlóchuir siad; chlóchuireadar
|
a chlóchuir / ar chlóchuir*
|
clóchuireadh
|
past habitual
|
chlóchuirinn / gclóchuirinn‡‡
|
chlóchuirteá / gclóchuirteᇇ
|
chlóchuireadh sé, sí / gclóchuireadh sé, s퇇
|
chlóchuirimis; chlóchuireadh muid / gclóchuirimis‡‡; gclóchuireadh muid‡‡
|
chlóchuireadh sibh / gclóchuireadh sibh‡‡
|
chlóchuiridís; chlóchuireadh siad / gclóchuiridís‡‡; gclóchuireadh siad‡‡
|
a chlóchuireadh / a gclóchuireadh*
|
chlóchuirtí / gclóchuirt퇇
|
future
|
clóchuirfidh mé; clóchuirfead
|
clóchuirfidh tú; clóchuirfir†
|
clóchuirfidh sé, sí
|
clóchuirfimid; clóchuirfidh muid
|
clóchuirfidh sibh
|
clóchuirfidh siad; clóchuirfid†
|
a chlóchuirfidh; a chlóchuirfeas / a gclóchuirfidh*
|
clóchuirfear
|
conditional
|
chlóchuirfinn / gclóchuirfinn‡‡
|
chlóchuirfeá / gclóchuirfeᇇ
|
chlóchuirfeadh sé, sí / gclóchuirfeadh sé, s퇇
|
chlóchuirfimis; chlóchuirfeadh muid / gclóchuirfimis‡‡; gclóchuirfeadh muid‡‡
|
chlóchuirfeadh sibh / gclóchuirfeadh sibh‡‡
|
chlóchuirfidís; chlóchuirfeadh siad / gclóchuirfidís‡‡; gclóchuirfeadh siad‡‡
|
a chlóchuirfeadh / a gclóchuirfeadh*
|
chlóchuirfí / gclóchuirf퇇
|
subjunctive
|
present
|
go gclóchuire mé; go gclóchuiread†
|
go gclóchuire tú; go gclóchuirir†
|
go gclóchuire sé, sí
|
go gclóchuirimid; go gclóchuire muid
|
go gclóchuire sibh
|
go gclóchuire siad; go gclóchuirid†
|
—
|
go gclóchuirtear
|
past
|
dá gclóchuirinn
|
dá gclóchuirteá
|
dá gclóchuireadh sé, sí
|
dá gclóchuirimis; dá gclóchuireadh muid
|
dá gclóchuireadh sibh
|
dá gclóchuiridís; dá gclóchuireadh siad
|
—
|
dá gclóchuirtí
|
imperative
|
clóchuirim
|
clóchuir
|
clóchuireadh sé, sí
|
clóchuirimis
|
clóchuirigí; clóchuiridh†
|
clóchuiridís
|
—
|
clóchuirtear
|
verbal noun
|
clóchur
|
past participle
|
clóchurtha
|
* indirect relative
† archaic or dialect form
‡‡ dependent form used with particles that trigger eclipsis
See the etymology of the corresponding lemma form.
clóchuir m
- vocative/genitive singular of clóchur
Note: Certain mutated forms of some words can never occur in standard Modern Irish.
All possible mutated forms are displayed for convenience.