Jump to content

circumscripturus

From Wiktionary, the free dictionary

Latin

[edit]

Etymology

[edit]

Future active participle of circumscrībō.

Participle

[edit]

circumscrīptūrus (feminine circumscrīptūra, neuter circumscrīptūrum); first/second-declension participle

  1. about to circumscribe, enclose

Declension

[edit]

First/second-declension adjective.

singular plural
masculine feminine neuter masculine feminine neuter
nominative circumscrīptūrus circumscrīptūra circumscrīptūrum circumscrīptūrī circumscrīptūrae circumscrīptūra
genitive circumscrīptūrī circumscrīptūrae circumscrīptūrī circumscrīptūrōrum circumscrīptūrārum circumscrīptūrōrum
dative circumscrīptūrō circumscrīptūrae circumscrīptūrō circumscrīptūrīs
accusative circumscrīptūrum circumscrīptūram circumscrīptūrum circumscrīptūrōs circumscrīptūrās circumscrīptūra
ablative circumscrīptūrō circumscrīptūrā circumscrīptūrō circumscrīptūrīs
vocative circumscrīptūre circumscrīptūra circumscrīptūrum circumscrīptūrī circumscrīptūrae circumscrīptūra