circumlatus
Appearance
Latin
[edit]Etymology
[edit]Perfect passive participle of circumferō.
Participle
[edit]circumlātus (feminine circumlāta, neuter circumlātum); first/second-declension participle
Declension
[edit]First/second-declension adjective.
singular | plural | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
nominative | circumlātus | circumlāta | circumlātum | circumlātī | circumlātae | circumlāta | |
genitive | circumlātī | circumlātae | circumlātī | circumlātōrum | circumlātārum | circumlātōrum | |
dative | circumlātō | circumlātae | circumlātō | circumlātīs | |||
accusative | circumlātum | circumlātam | circumlātum | circumlātōs | circumlātās | circumlāta | |
ablative | circumlātō | circumlātā | circumlātō | circumlātīs | |||
vocative | circumlāte | circumlāta | circumlātum | circumlātī | circumlātae | circumlāta |
References
[edit]- “circumlatus”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- circumlatus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.