circumducens
Appearance
Latin
[edit]Etymology
[edit]Present participle of circumdūcō.
Participle
[edit]circumdūcēns (genitive circumdūcentis); third-declension one-termination participle
- leading, drawing or showing around
- deceiving, misleading
- prolonging
Declension
[edit]Third-declension participle.
singular | plural | ||||
---|---|---|---|---|---|
masc./fem. | neuter | masc./fem. | neuter | ||
nominative | circumdūcēns | circumdūcentēs | circumdūcentia | ||
genitive | circumdūcentis | circumdūcentium | |||
dative | circumdūcentī | circumdūcentibus | |||
accusative | circumdūcentem | circumdūcēns | circumdūcentēs circumdūcentīs |
circumdūcentia | |
ablative | circumdūcente circumdūcentī1 |
circumdūcentibus | |||
vocative | circumdūcēns | circumdūcentēs | circumdūcentia |
1When used purely as an adjective.