circumcursio
Appearance
Latin
[edit]Etymology
[edit]From circumcurrō + -tiō.
Pronunciation
[edit]- (Classical Latin) IPA(key): /kir.kumˈkur.si.oː/, [kɪrkʊŋˈkʊrs̠ioː]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): /t͡ʃir.kumˈkur.si.o/, [t͡ʃirkumˈkursio]
Noun
[edit]circumcursiō f (genitive circumcursiōnis); third declension
- the action of running around
- c. 124 CE — c. 170 CE, Lucius Appuleius, Metamorphoses, 9.13
Declension
[edit]Third-declension noun.
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | circumcursiō | circumcursiōnēs |
genitive | circumcursiōnis | circumcursiōnum |
dative | circumcursiōnī | circumcursiōnibus |
accusative | circumcursiōnem | circumcursiōnēs |
ablative | circumcursiōne | circumcursiōnibus |
vocative | circumcursiō | circumcursiōnēs |
References
[edit]- “circumcursio”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- circumcursio in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.