circumcisus
Appearance
Latin
[edit]Etymology
[edit]Perfect passive participle of circumcīdō.
Participle
[edit]circumcīsus (feminine circumcīsa, neuter circumcīsum, adverb circumcīsē); first/second-declension participle
Declension
[edit]First/second-declension adjective.
singular | plural | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
nominative | circumcīsus | circumcīsa | circumcīsum | circumcīsī | circumcīsae | circumcīsa | |
genitive | circumcīsī | circumcīsae | circumcīsī | circumcīsōrum | circumcīsārum | circumcīsōrum | |
dative | circumcīsō | circumcīsae | circumcīsō | circumcīsīs | |||
accusative | circumcīsum | circumcīsam | circumcīsum | circumcīsōs | circumcīsās | circumcīsa | |
ablative | circumcīsō | circumcīsā | circumcīsō | circumcīsīs | |||
vocative | circumcīse | circumcīsa | circumcīsum | circumcīsī | circumcīsae | circumcīsa |
Descendants
[edit]- Spanish: circunciso
References
[edit]- “circumcisus”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- “circumcisus”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
- circumcisus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.