From Wiktionary, the free dictionary
cigil (present analytic ciglíonn, future analytic cigleoidh, verbal noun cigilt, past participle cigilte)
- to tickle
|
singular
|
plural
|
relative
|
autonomous
|
first
|
second
|
third
|
first
|
second
|
third
|
indicative
|
present
|
ciglím
|
ciglíonn tú; ciglír†
|
ciglíonn sé, sí
|
ciglímid; ciglíonn muid
|
ciglíonn sibh
|
ciglíonn siad; ciglíd†
|
a chiglíonn; a chiglíos / a gciglíonn*
|
ciglítear
|
past
|
chigil mé; chiglíos
|
chigil tú; chiglís
|
chigil sé, sí
|
chiglíomar; chigil muid
|
chigil sibh; chiglíobhair
|
chigil siad; chiglíodar
|
a chigil / ar chigil*
|
ciglíodh
|
past habitual
|
chiglínn / gciglínn‡‡
|
chiglíteá / gciglíteᇇ
|
chiglíodh sé, sí / gciglíodh sé, s퇇
|
chiglímis; chiglíodh muid / gciglímis‡‡; gciglíodh muid‡‡
|
chiglíodh sibh / gciglíodh sibh‡‡
|
chiglídís; chiglíodh siad / gciglídís‡‡; gciglíodh siad‡‡
|
a chiglíodh / a gciglíodh*
|
chiglítí / gciglít퇇
|
future
|
cigleoidh mé; cigleod; cigleochaidh mé†
|
cigleoidh tú; cigleoir†; cigleochaidh tú†
|
cigleoidh sé, sí; cigleochaidh sé, sí†
|
cigleoimid; cigleoidh muid; cigleochaimid†; cigleochaidh muid†
|
cigleoidh sibh; cigleochaidh sibh†
|
cigleoidh siad; cigleoid†; cigleochaidh siad†
|
a chigleoidh; a chigleos; a chigleochaidh†; a chigleochas† / a gcigleoidh*; a gcigleochaidh*†
|
cigleofar; cigleochar†
|
conditional
|
chigleoinn; chigleochainn† / gcigleoinn‡‡; gcigleochainn†‡‡
|
chigleofá; chigleochthᆠ/ gcigleofᇇ; gcigleochthᆇ‡
|
chigleodh sé, sí; chigleochadh sé, sí† / gcigleodh sé, s퇇; gcigleochadh sé, s톇‡
|
chigleoimis; chigleodh muid; chigleochaimis†; chigleochadh muid† / gcigleoimis‡‡; gcigleodh muid‡‡; gcigleochaimis†‡‡; gcigleochadh muid†‡‡
|
chigleodh sibh; chigleochadh sibh† / gcigleodh sibh‡‡; gcigleochadh sibh†‡‡
|
chigleoidís; chigleodh siad; chigleochadh siad† / gcigleoidís‡‡; gcigleodh siad‡‡; gcigleochadh siad†‡‡
|
a chigleodh; a chigleochadh† / a gcigleodh*; a gcigleochadh*†
|
chigleofaí; chigleochthaí† / gcigleofa퇇; gcigleochtha톇‡
|
subjunctive
|
present
|
go gciglí mé; go gciglíod†
|
go gciglí tú; go gciglír†
|
go gciglí sé, sí
|
go gciglímid; go gciglí muid
|
go gciglí sibh
|
go gciglí siad; go gciglíd†
|
—
|
go gciglítear
|
past
|
dá gciglínn
|
dá gciglíteá
|
dá gciglíodh sé, sí
|
dá gciglímis; dá gciglíodh muid
|
dá gciglíodh sibh
|
dá gciglídís; dá gciglíodh siad
|
—
|
dá gciglítí
|
imperative
|
ciglím
|
cigil
|
ciglíodh sé, sí
|
ciglímis
|
ciglígí; ciglídh†
|
ciglídís
|
—
|
ciglítear
|
verbal noun
|
cigilt
|
past participle
|
cigilte
|
* indirect relative
† archaic or dialect form
‡‡ dependent form used with particles that trigger eclipsis
- Alternative verbal noun: ciglis
Note: Certain mutated forms of some words can never occur in standard Modern Irish.
All possible mutated forms are displayed for convenience.
- “cigil”, in Historical Irish Corpus, 1600–1926, Royal Irish Academy
- Gregory Toner, Sharon Arbuthnot, Máire Ní Mhaonaigh, Marie-Luise Theuerkauf, Dagmar Wodtko, editors (2019), “gigil”, in eDIL: Electronic Dictionary of the Irish Language
- Dinneen, Patrick S. (1904) “cigilim”, in Foclóir Gaeḋilge agus Béarla, 1st edition, Dublin: Irish Texts Society, page 137
- Dinneen, Patrick S. (1904) “gigilim”, in Foclóir Gaeḋilge agus Béarla, 1st edition, Dublin: Irish Texts Society, page 361
- Ó Dónaill, Niall (1977) “cigil”, in Foclóir Gaeilge–Béarla, Dublin: An Gúm, →ISBN