ciddiye almak

Turkish

Verb

ciddiye almak (third-person singular simple present ciddiye alır)

1. (transitive) to take seriously

Conjugation

Conjugation of ciddiye almak (aorist in -V⁴r)

Note: Actual conjugations can be more complex than tables below. Compound forms with the auxiliary olmak not shown. See also Appendix:Turkish suffixes#Verbs.

Positive declarative
infinitive			ciddiye almak
impersonal participle	imperfective		ciddiye alan
	perfective		ciddiye almış
	prospective		ciddiye alacak
personal participle	non-prospective		ciddiye aldığım	ciddiye aldığın	ciddiye aldığı	ciddiye aldığımız	ciddiye aldığınız	ciddiye aldıkları
	prospective		ciddiye alacağım	ciddiye alacağın	ciddiye alacağı	ciddiye alacağımız	ciddiye alacağınız	ciddiye alacakları
verbal noun			ciddiye alma
way of doing			ciddiye alış
			singular			plural
			1st person	2nd person	3rd person	1st person	2nd person	3rd person
			ben	sen	o	biz	siz	onlar
indicative	present	aorist	ciddiye alırım	ciddiye alırsın	ciddiye alır	ciddiye alırız	ciddiye alırsınız	ciddiye alırlar
		imperfective	ciddiye alıyorum	ciddiye alıyorsun	ciddiye alıyor	ciddiye alıyoruz	ciddiye alıyorsunuz	ciddiye alıyorlar
	past	perfective	ciddiye aldım	ciddiye aldın	ciddiye aldı	ciddiye aldık	ciddiye aldınız	ciddiye aldılar
		imperfective	ciddiye alıyordum	ciddiye alıyordun	ciddiye alıyordu	ciddiye alıyorduk	ciddiye alıyordunuz	ciddiye alıyorlardı (or ciddiye alıyordular)
	future		ciddiye alacağım	ciddiye alacaksın	ciddiye alacak	ciddiye alacağız	ciddiye alacaksınız	ciddiye alacaklar
	future-in-the-past	definite	ciddiye alacaktım	ciddiye alacaktın	ciddiye alacaktı	ciddiye alacaktık	ciddiye alacaktınız	ciddiye alacaklardı
		indefinite	ciddiye alırdım	ciddiye alırdın	ciddiye alırdı	ciddiye alırdık	ciddiye alırdınız	ciddiye alırlardı
inferential	perfective		ciddiye almışım	ciddiye almışsın	ciddiye almış	ciddiye almışız	ciddiye almışsınız	ciddiye almışlar
	aorist		ciddiye alırmışım	ciddiye alırmışsın	ciddiye alırmış	ciddiye alırmışız	ciddiye alırmışsınız	ciddiye alırlarmış (or ciddiye alırmışlar)
	imperfective		ciddiye alıyormuşum	ciddiye alıyormuşsun	ciddiye alıyormuş	ciddiye alıyormuşuz	ciddiye alıyormuşsunuz	ciddiye alıyorlarmış
conditional	simple		ciddiye alsam	ciddiye alsan	ciddiye alsa	ciddiye alsak	ciddiye alsanız	ciddiye alsalar
	perfective		ciddiye alsaydım	ciddiye alsaydın	ciddiye alsaydı	ciddiye alsaydık	ciddiye alsaydınız	ciddiye alsaydılar
optative			ciddiye alayım	ciddiye alasın	ciddiye ala	ciddiye alalım	ciddiye alasınız	ciddiye alalar
progressive			ciddiye almaktayım	ciddiye almaktasın	ciddiye almakta	ciddiye almaktayız	ciddiye almaktasınız	ciddiye almaktalar
necessitative			ciddiye almalıyım	ciddiye almalısın	ciddiye almalı	ciddiye almalıyız	ciddiye almalısınız	ciddiye almalılar
imperative				ciddiye al	ciddiye alsın		ciddiye alın	ciddiye alsınlar
Positive interrogative
			singular			plural
			1st person	2nd person	3rd person	1st person	2nd person	3rd person
			ben	sen	o	biz	siz	onlar
indicative	present	aorist	ciddiye alır mıyım?	ciddiye alır mısın?	ciddiye alır mı?	ciddiye alır mıyız?	ciddiye alır mısınız?	ciddiye alırlar mı?
		imperfective	ciddiye alıyor muyum?	ciddiye alıyor musun?	ciddiye alıyor mu?	ciddiye alıyor muyuz?	ciddiye alıyor musunuz?	ciddiye alıyorlar mı?
	past	perfective	ciddiye aldım mı?	ciddiye aldın mı?	ciddiye aldı mı?	ciddiye aldık mı?	ciddiye aldınız mı?	ciddiye aldılar mı?
		imperfective	ciddiye alıyor muydum?	ciddiye alıyor muydun?	ciddiye alıyor muydu?	ciddiye alıyor muyduk?	ciddiye alıyor muydunuz?	ciddiye alıyorlar mıydı?
	future		ciddiye alacak mıyım?	ciddiye alacak mısın?	ciddiye alacak mı?	ciddiye alacak mıyız?	ciddiye alacak mısınız?	ciddiye alacaklar mı?
inferential	perfective		ciddiye almış mıyım?	ciddiye almış mısın?	ciddiye almış mı?	ciddiye almış mıyız?	ciddiye almış mısınız?	ciddiye almışlar mı?
	aorist		ciddiye alır mıymışım?	ciddiye alır mıymışsın?	ciddiye alır mıymış?	ciddiye alır mıymışız?	ciddiye alır mıymışsınız?	ciddiye alırlar mıymış?
	imperfective		ciddiye alıyor muymuşum?	ciddiye alıyor muymuşsun?	ciddiye alıyor muymuş?	ciddiye alıyor muymuşuz?	ciddiye alıyor muymuşsunuz?	ciddiye alıyorlar mıymış?
conditional	simple		ciddiye alsam mı?	ciddiye alsan mı?	ciddiye alsa mı?	ciddiye alsak mı?	ciddiye alsanız mı?	ciddiye alsalar mı?
	perfective		ciddiye alsa mıydım?	ciddiye alsa mıydın?	ciddiye alsa mıydı?	ciddiye alsa mıydık?	ciddiye alsa mıydınız?	ciddiye alsalar mıydı?
progressive			ciddiye almakta mıyım?	ciddiye almakta mısın?	ciddiye almakta mı?	ciddiye almakta mıyız?	ciddiye almakta mısınız?	ciddiye almaktalar mı?
necessitative			ciddiye almalı mıyım?	ciddiye almalı mısın?	ciddiye almalı mı?	ciddiye almalı mıyız?	ciddiye almalı mısınız?	ciddiye almalılar mı?
Negative declarative
infinitive			ciddiye almamak
impersonal participle	imperfective		ciddiye almayan
	perfective		ciddiye almamış
	prospective		ciddiye almayacak
personal participle	non-prospective		ciddiye almadığım	ciddiye almadığın	ciddiye almadığı	ciddiye almadığımız	ciddiye almadığınız	ciddiye almadıkları
	prospective		ciddiye almayacağım	ciddiye almayacağın	ciddiye almayacağı	ciddiye almayacağımız	ciddiye almayacağınız	ciddiye almayacakları
verbal noun			ciddiye almama
way of doing			ciddiye almayış
			singular			plural
			1st person	2nd person	3rd person	1st person	2nd person	3rd person
			ben	sen	o	biz	siz	onlar
indicative	present	aorist	ciddiye almam	ciddiye almazsın	ciddiye almaz	ciddiye almayız	ciddiye almazsınız	ciddiye almazlar
		imperfective	ciddiye almıyorum	ciddiye almıyorsun	ciddiye almıyor	ciddiye almıyoruz	ciddiye almıyorsunuz	ciddiye almıyorlar
	past	perfective	ciddiye almadım	ciddiye almadın	ciddiye almadı	ciddiye almadık	ciddiye almadınız	ciddiye almadılar
		imperfective	ciddiye almıyordum	ciddiye almıyordun	ciddiye almıyordu	ciddiye almıyorduk	ciddiye almıyordunuz	ciddiye almıyorlardı
	future		ciddiye almayacağım	ciddiye almayacaksın	ciddiye almayacak	ciddiye almayacağız	ciddiye almayacaksınız	ciddiye almayacaklar
inferential	perfective		ciddiye almamışım	ciddiye almamışsın	ciddiye almamış	ciddiye almamışız	ciddiye almamışsınız	ciddiye almamışlar
	aorist		ciddiye almazmışım	ciddiye almazmışsın	ciddiye almazmış	ciddiye almazmışız	ciddiye almazmışsınız	ciddiye almazlarmış
	imperfective		ciddiye almıyormuşum	ciddiye almıyormuşsun	ciddiye almıyormuş	ciddiye almıyormuşuz	ciddiye almıyormuşsunuz	ciddiye almıyorlarmış
conditional	simple		ciddiye almasam	ciddiye almasan	ciddiye almasa	ciddiye almasak	ciddiye almasanız	ciddiye almasalar
	perfective		ciddiye almasaydım	ciddiye almasaydın	ciddiye almasaydı	ciddiye almasaydık	ciddiye almasaydınız	ciddiye almasaydılar
optative			ciddiye almayayım	ciddiye almayasın	ciddiye almaya	ciddiye almayalım	ciddiye almayasınız	ciddiye almayalar
progressive			ciddiye almamaktayım	ciddiye almamaktasın	ciddiye almamakta	ciddiye almamaktayız	ciddiye almamaktasınız	ciddiye almamaktalar
necessitative			ciddiye almamalıyım	ciddiye almamalısın	ciddiye almamalı	ciddiye almamalıyız	ciddiye almamalısınız	ciddiye almamalılar
imperative				ciddiye alma	ciddiye almasın		ciddiye almayın	ciddiye almasınlar
Negative interrogative
			singular			plural
			1st person	2nd person	3rd person	1st person	2nd person	3rd person
			ben	sen	o	biz	siz	onlar
indicative	present	aorist	ciddiye almaz mıyım?	ciddiye almaz mısın?	ciddiye almaz mı?	ciddiye almaz mıyız?	ciddiye almaz mısınız?	ciddiye almazlar mı?
		imperfective	ciddiye almıyor muyum?	ciddiye almıyor musun?	ciddiye almıyor mu?	ciddiye almıyor muyuz?	ciddiye almıyor musunuz?	ciddiye almıyorlar mı?
	past	perfective	ciddiye almadım mı?	ciddiye almadın mı?	ciddiye almadı mı?	ciddiye almadık mı?	ciddiye almadınız mı?	ciddiye almadılar mı?
		imperfective	ciddiye almıyor muydum?	ciddiye almıyor muydun?	ciddiye almıyor muydu?	ciddiye almıyor muyduk?	ciddiye almıyor muydunuz?	ciddiye almıyorlar mıydı?
	future		ciddiye almayacak mıyım?	ciddiye almayacak mısın?	ciddiye almayacak mı?	ciddiye almayacak mıyız?	ciddiye almayacak mısınız?	ciddiye almayacaklar mı?
inferential	perfective		ciddiye almamış mıyım?	ciddiye almamış mısın?	ciddiye almamış mı?	ciddiye almamış mıyız?	ciddiye almamış mısınız?	ciddiye almamışlar mı?
	aorist		ciddiye almaz mıymışım?	ciddiye almaz mıymışsın?	ciddiye almaz mıymış?	ciddiye almaz mıymışız?	ciddiye almaz mıymışsınız?	ciddiye almazlar mıymış?
	imperfective		ciddiye almıyor muymuşum?	ciddiye almıyor muymuşsun?	ciddiye almıyor muymuş?	ciddiye almıyor muymuşuz?	ciddiye almıyor muymuşsunuz?	ciddiye almıyorlar mıymış?
conditional	simple		ciddiye almasam mı?	ciddiye almasan mı?	ciddiye almasa mı?	ciddiye almasak mı?	ciddiye almasanız mı?	ciddiye almasalar mı?
	perfective		ciddiye almasa mıydım?	ciddiye almasa mıydın?	ciddiye almasa mıydı?	ciddiye almasa mıydık?	ciddiye almasa mıydınız?	ciddiye almasalar mıydı?
progressive			ciddiye almamakta mıyım?	ciddiye almamakta mısın?	ciddiye almamakta mı?	ciddiye almamakta mıyız?	ciddiye almamakta mısınız?	ciddiye almamaktalar mı?
necessitative			ciddiye almamalı mıyım?	ciddiye almamalı mısın?	ciddiye almamalı mı?	ciddiye almamalı mıyız?	ciddiye almamalı mısınız?	ciddiye almamalılar mı?