ciągliwość

Polish

Etymology

From ciągliwy +‎ -ość.

Pronunciation

• IPA^(key): /t͡ɕɔŋɡˈli.vɔɕt͡ɕ/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ivɔɕt͡ɕ
• Syllabification: ciąg‧li‧wość

Noun

ciągliwość f

1. (materials science, mechanics) ductility, malleability, tenaciousness, tractility

Declension

Declension of ciągliwość

	singular
nominative	ciągliwość
genitive	ciągliwości
dative	ciągliwości
accusative	ciągliwość
instrumental	ciągliwością
locative	ciągliwości
vocative	ciągliwości

Related terms

adjective

• ciągliwy

 

adverb

• ciągliwie

 

verb

• ciągnąć impf

 

Further reading

• ciągliwość in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• ciągliwość in Polish dictionaries at PWN