chrupnąć

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Polish

[edit]

Etymology

[edit]

From chrupać +‎ -nąć.

Pronunciation

[edit]

Verb

[edit]

chrupnąć pf (imperfective chrupać)

  1. (intransitive) to crunch (to crush something with a noisy crackling sound)

Conjugation

[edit]
Conjugation of chrupnąć pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive chrupnąć
future tense 1st chrupnę chrupniemy
2nd chrupniesz chrupniecie
3rd chrupnie chrupną
impersonal chrupnie się
past tense 1st chrupnąłem,
-(e)m chrupnął
chrupnęłam,
-(e)m chrupnęła
chrupnęłom,
-(e)m chrupnęło
chrupnęliśmy,
-(e)śmy chrupnęli
chrupnęłyśmy,
-(e)śmy chrupnęły
2nd chrupnąłeś,
-(e)ś chrupnął
chrupnęłaś,
-(e)ś chrupnęła
chrupnęłoś,
-(e)ś chrupnęło
chrupnęliście,
-(e)ście chrupnęli
chrupnęłyście,
-(e)ście chrupnęły
3rd chrupnął chrupnęła chrupnęło chrupnęli chrupnęły
impersonal chrupnięto
conditional 1st chrupnąłbym,
bym chrupnął
chrupnęłabym,
bym chrupnęła
chrupnęłobym,
bym chrupnęło
chrupnęlibyśmy,
byśmy chrupnęli
chrupnęłybyśmy,
byśmy chrupnęły
2nd chrupnąłbyś,
byś chrupnął
chrupnęłabyś,
byś chrupnęła
chrupnęłobyś,
byś chrupnęło
chrupnęlibyście,
byście chrupnęli
chrupnęłybyście,
byście chrupnęły
3rd chrupnąłby,
by chrupnął
chrupnęłaby,
by chrupnęła
chrupnęłoby,
by chrupnęło
chrupnęliby,
by chrupnęli
chrupnęłyby,
by chrupnęły
impersonal chrupnięto by
imperative 1st niech chrupnę chrupnijmy
2nd chrupnij chrupnijcie
3rd niech chrupnie niech chrupną
anterior adverbial participle chrupnąwszy
verbal noun chrupnięcie
[edit]
adjectives
adverbs
interjection
nouns
verbs

Further reading

[edit]
  • chrupnąć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • chrupnąć in Polish dictionaries at PWN