chrápak

Polish

Etymology

From chrapać +‎ -ak.

Pronunciation

• (Lesser Poland):
  • (Kielce) IPA^(key): /ˈxrɒ.pak/

Noun

chrápak m pers

1. (Kielce) Synonym of gałąź (“tree branch in a forest”)

Further reading

• Władysław Siarkowski (1891) “chrápaki”, in “Słowniczek gwary ludowej z okolic Pińczowa”, in Sprawozdania Komisyi Językowej Akademii Umiejętności (in Polish), volume 4, page 335