cheniscus
Appearance
Latin
[edit]Etymology
[edit]Borrowed from Ancient Greek χηνίσκος (khēnískos).
Pronunciation
[edit]- (Classical Latin) IPA(key): /kʰeːˈnis.kus/, [kʰeːˈnɪs̠kʊs̠]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): /keˈnis.kus/, [keˈniskus]
Noun
[edit]chēniscus m (genitive chēniscī); second declension
Declension
[edit]Second-declension noun.
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | chēniscus | chēniscī |
genitive | chēniscī | chēniscōrum |
dative | chēniscō | chēniscīs |
accusative | chēniscum | chēniscōs |
ablative | chēniscō | chēniscīs |
vocative | chēnisce | chēniscī |
References
[edit]- “cheniscus”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- cheniscus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.