chełpić

Polish

Etymology

Inherited from Old Polish chełbić się, chełpić się. Doublet of chlubić się (“to boast, to pride oneself, to take pride”), derived from Old Czech.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈxɛw.pit͡ɕ/

• Audio 1; “chełpić”:

  (file)

• Audio 2; “chełpić się”:

  (file)

• Rhymes: -ɛwpit͡ɕ
• Syllabification: cheł‧pić

Verb

chełpić impf

1. (reflexive with się, dated) to boast, to brag, to vaunt

   Synonyms: chlubić się, przechwalać się, pysznić się

Conjugation

Conjugation of chełpić impf
	person	singular			plural
		masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		chełpić
present tense	1st	chełpię			chełpimy
	2nd	chełpisz			chełpicie
	3rd	chełpi			chełpią
	impersonal	chełpi się
past tense	1st	chełpiłem, -(e)m chełpił	chełpiłam, -(e)m chełpiła	chełpiłom, -(e)m chełpiło	chełpiliśmy, -(e)śmy chełpili	chełpiłyśmy, -(e)śmy chełpiły
	2nd	chełpiłeś, -(e)ś chełpił	chełpiłaś, -(e)ś chełpiła	chełpiłoś, -(e)ś chełpiło	chełpiliście, -(e)ście chełpili	chełpiłyście, -(e)ście chełpiły
	3rd	chełpił	chełpiła	chełpiło	chełpili	chełpiły
	impersonal	chełpiono
future tense	1st	będę chełpił, będę chełpić	będę chełpiła, będę chełpić	będę chełpiło, będę chełpić	będziemy chełpili, będziemy chełpić	będziemy chełpiły, będziemy chełpić
	2nd	będziesz chełpił, będziesz chełpić	będziesz chełpiła, będziesz chełpić	będziesz chełpiło, będziesz chełpić	będziecie chełpili, będziecie chełpić	będziecie chełpiły, będziecie chełpić
	3rd	będzie chełpił, będzie chełpić	będzie chełpiła, będzie chełpić	będzie chełpiło, będzie chełpić	będą chełpili, będą chełpić	będą chełpiły, będą chełpić
	impersonal	będzie chełpić się
conditional	1st	chełpiłbym, bym chełpił	chełpiłabym, bym chełpiła	chełpiłobym, bym chełpiło	chełpilibyśmy, byśmy chełpili	chełpiłybyśmy, byśmy chełpiły
	2nd	chełpiłbyś, byś chełpił	chełpiłabyś, byś chełpiła	chełpiłobyś, byś chełpiło	chełpilibyście, byście chełpili	chełpiłybyście, byście chełpiły
	3rd	chełpiłby, by chełpił	chełpiłaby, by chełpiła	chełpiłoby, by chełpiło	chełpiliby, by chełpili	chełpiłyby, by chełpiły
	impersonal	chełpiono by
imperative	1st	niech chełpię			chełpmy
	2nd	chełp			chełpcie
	3rd	niech chełpi			niech chełpią
active adjectival participle		chełpiący	chełpiąca	chełpiące	chełpiący	chełpiące
contemporary adverbial participle		chełpiąc
verbal noun		chełpienie

Derived terms

adjective

• chełpliwy

 

Related terms

adverb

• chełpliwie

 

noun

• chełpliwość

 

Further reading

• chełpić in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• chełpić in Polish dictionaries at PWN