chciwiec

Polish

Etymology

From chciwy +‎ -iec.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈxt͡ɕi.vjɛt͡s/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ivjɛt͡s
• Syllabification: chci‧wiec

Noun

chciwiec m pers

1. (derogatory) greedhead, greedy person; coveter, moneygrubber

   Synonyms: see Thesaurus:skąpiec

Declension

Declension of chciwiec

	singular	plural
nominative	chciwiec	chciwcy/chciwce (deprecative)
genitive	chciwca	chciwców
dative	chciwcowi	chciwcom
accusative	chciwca	chciwców
instrumental	chciwcem	chciwcami
locative	chciwcu	chciwcach
vocative	chciwcze	chciwcy

Further reading

• chciwiec in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• chciwiec in Polish dictionaries at PWN