Jump to content

chapay

From Wiktionary, the free dictionary

Quechua

[edit]

Verb

[edit]

chapay

  1. (transitive) to apprehend, to catch, to seize

Conjugation

[edit]
Conjugation of chapay
infinitive chapay
agentive chapaq
present participle chapaspa
past participle chapasqa
future participle chapana
singular plural
1st person 2nd person 3rd person 1st person
inclusive
1st person
exclusive
2nd person 3rd person
indicative ñuqa qam pay ñuqanchik ñuqayku qamkuna paykuna
present chapani chapanki chapan chapanchik chapayku
chapaniku1
chapankichik chapanku
past
(experienced)
chaparqani chaparqanki chaparqan chaparqanchik chaparqayku
chaparqaniku
chaparqankichik chaparqanku
past
(reported)
chapasqani chapasqanki chapasqan chapasqanchik chapasqayku
chapasqaniku
chapasqankichik chapasqanku
future chapasaq chapanki chapanqa chapasunchik chapasaqku chapankichik chapanqaku
imperative qam pay ñuqanchik qamkuna paykuna
affirmative chapay chapachun chapasun2
chapasunchik
chapaychik chapachunku
negative ama
chapaychu
ama
chapachunchu
ama chapasunchu
ama chapasunchikchu
ama
chapaychikchu
ama
chapachunkuchu

1 The conjugation -niku is only for the Ayacucho-Chanca variety.
2 The form -sun refers to "you and I together", while the form -sunchik refers to "you and I and other people".

See also

[edit]