chałupniczy

Polish

Alternative forms

chałupnicy (Middle Polish)

Etymology

From chałupnik +‎ -y.^[1] First attested in 1626–1639.^[2]

Pronunciation

IPA^(key): /xa.wupˈɲi.t͡ʂɘ/

(Middle Polish) IPA^(key): /xa.ɫupˈɲi.t͡ʂɨ/

Audio: (file)
Rhymes: -it͡ʂɘ
Syllabification: cha‧łup‧ni‧czy

Adjective

chałupniczy (not generally comparable, comparative bardziej chałupniczy, superlative najbardziej chałupniczy, derived adverb chałupniczo)

(relational, not comparable) outworker; home artisan (related to performing craft work at home)
(colloquial) amateurish (performed in a way that is not appropriate for a given type of activity by a person who does not have the professional training for it)
(relational, archaic, historical, not comparable) Kötter (related to a landless peasant who owned only a cottage with a farmyard and a garden, obliged to work serfdom for the manor)

Declension

Declension of chałupniczy (hard)

singular					plural
	masculine animate	masculine inanimate	feminine	neuter	virile (= masculine personal)	non-virile
nominative	chałupniczy		chałupnicza	chałupnicze	chałupniczy	chałupnicze
genitive	chałupniczego		chałupniczej	chałupniczego	chałupniczych
dative	chałupniczemu		chałupniczej	chałupniczemu	chałupniczym
accusative	chałupniczego	chałupniczy	chałupniczą	chałupnicze	chałupniczych	chałupnicze
instrumental	chałupniczym		chałupniczą	chałupniczym	chałupniczymi
locative	chałupniczym		chałupniczej	chałupniczym	chałupniczych

Noun

chałupniczy m pers

(Middle Polish, nominalized) Synonym of chałupnik

References

^ Halina Zgółkowa, editor (1994-2005), “chałupniczy”, in Praktyczny słownik współczesnej polszczyzny, volumes 1-50, Poznań: Wydawnictwo Kurpisz, →ISBN
^ Wiesław Morawski (22.04.2008) “CHAŁUPNICZY”, in Elektroniczny Słownik Języka Polskiego XVII i XVIII Wieku [Electronic Dictionary of the Polish Language of the XVII and XVIII Century]