chłapać
Jump to navigation
Jump to search
See also: chlapać
Polish
[edit]Etymology
[edit]Most likely a blend of kłapać + chapać, but perhaps inherited from Proto-Slavic *xlapati.[1]
Pronunciation
[edit]- (Middle Polish) IPA(key): /ˈxɫa.pat͡ɕ/
- (Greater Poland):
- (Central Greater Poland) IPA(key): /ˈxwa.pat͡ɕ/
- Rhymes: -apat͡ɕ
- Syllabification: chła‧pać
Verb
[edit]chłapać impf (perfective chłapnąć or (dialectal) pochłapać)
- (intransitive, colloquial or dialectal, Central Greater Poland) to grab eagerly with one's mouth [with instrumental ‘with what’]
- (intransitive, colloquial) to gulp (to eagerly swallow) [with instrumental ‘with what’]
Conjugation
[edit]Derived terms
[edit]adjectives
- (dialectal) chłapowski
References
[edit]- ^ Bańkowski, Andrzej (2000) “chłapać”, in Etymologiczny słownik języka polskiego [Etymological Dictionary of the Polish Language] (in Polish)
Further reading
[edit]- chłapać in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- chłapać in Polish dictionaries at PWN
- Maria Renata Mayenowa, Stanisław Rospond, Witold Taszycki, Stefan Hrabec, Władysław Kuraszkiewicz (2010-2023) “chłapać”, in Słownik Polszczyzny XVI Wieku [A Dictionary of 16th Century Polish]
- Samuel Bogumił Linde (1807–1814) “chłapać”, in Słownik języka polskiego
- Aleksander Zdanowicz (1861) “chłapać”, in Słownik języka polskiego, Wilno 1861
- J. Karłowicz, A. Kryński, W. Niedźwiedzki, editors (1900), “chłapać”, in Słownik języka polskiego (in Polish), volume 1, Warsaw, page 282
- Oskar Kolberg (1877) “chłapać”, in “Rzecz o mowie ludu wielkopolskiego”, in Zbiór wiadomości do antropologii krajowéj (in Polish), volume 1, III (Materyjały etnologiczne), page 17