censorinus
Jump to navigation
Jump to search
Latin
[edit]Etymology
[edit]From censor + -īnus (“-ine: forming adjectives”), from censor + -īnus (“-ine: forming adjectives”), from cēnsēre (“to evaluate, to assess”) + -or (“-er: forming agent nouns”).
Adjective
[edit]censōrīnus (feminine censōrīna, neuter censōrīnum); first/second-declension adjective
Declension
[edit]First/second-declension adjective.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | censōrīnus | censōrīna | censōrīnum | censōrīnī | censōrīnae | censōrīna | |
Genitive | censōrīnī | censōrīnae | censōrīnī | censōrīnōrum | censōrīnārum | censōrīnōrum | |
Dative | censōrīnō | censōrīnō | censōrīnīs | ||||
Accusative | censōrīnum | censōrīnam | censōrīnum | censōrīnōs | censōrīnās | censōrīna | |
Ablative | censōrīnō | censōrīnā | censōrīnō | censōrīnīs | |||
Vocative | censōrīne | censōrīna | censōrīnum | censōrīnī | censōrīnae | censōrīna |
Derived terms
[edit]References
[edit]- censorinus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.