celujący

Polish

Etymology

From celować +‎ -ący.

Pronunciation

• IPA^(key): /t͡sɛ.luˈjɔn.t͡sɘ/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ɔnt͡sɘ
• Syllabification: ce‧lu‧ją‧cy

Adjective

celujący (not comparable, no derived adverb)

1. exceptional, exemplary

   Synonyms: wzorowy, doskonały

Participle

celujący (active adjectival)

1. masculine singular active adjectival participle of celować

Declension

Declension of celujący (hard)

singular					plural
	masculine animate	masculine inanimate	feminine	neuter	virile (= masculine personal)	non-virile
nominative	celujący		celująca	celujące	celujący	celujące
genitive	celującego		celującej	celującego	celujących
dative	celującemu		celującej	celującemu	celującym
accusative	celującego	celujący	celującą	celujące	celujących	celujące
instrumental	celującym		celującą	celującym	celującymi
locative	celującym		celującej	celującym	celujących

Noun

celujący m inan

1. (education) A+ (the letter grade assigned) [with z (+ genitive) ‘in what subject’]

   Synonyms: sześć, szóstka

Declension

Declension of celujący

	singular	plural
nominative	celujący	celujące
genitive	celującego	celujących
dative	celującemu	celującym
accusative	celujący	celujące
instrumental	celującym	celującymi
locative	celującym	celujących
vocative	celujący	celujące

Further reading

• celujący in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• celujący in Polish dictionaries at PWN