cegielnik

Polish

Etymology

From cegła +‎ -nik.

Pronunciation

• IPA^(key): /t͡sɛˈɡjɛl.ɲik/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ɛlɲik
• Syllabification: ce‧giel‧nik

Noun

cegielnik m pers

1. bricker

   Synonym: ceglarz

Declension

Declension of cegielnik

	singular	plural
nominative	cegielnik	cegielnicy/cegielniki (deprecative)
genitive	cegielnika	cegielników
dative	cegielnikowi	cegielnikom
accusative	cegielnika	cegielników
instrumental	cegielnikiem	cegielnikami
locative	cegielniku	cegielnikach
vocative	cegielniku	cegielnicy

Derived terms

• cegielnictwo
• cegielniczy

 

Further reading

• cegielnik in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• cegielnik in Polish dictionaries at PWN