ceantáil

Irish

Alternative forms

• candáil (Cois Fharraige)

Verb

ceantáil (present analytic ceantálann, future analytic ceantálfaidh, verbal noun ceantáil, past participle ceantáilte)

1. auction, auction off

   Synonyms: cuir ar ceant, cuir ceant ar

Conjugation

conjugation of ceantáil (first conjugation – B)

		singular			plural			relative	autonomous
		first	second	third	first	second	third
indicative	present	ceantálaim	ceantálann tú; ceantálair†	ceantálann sé, sí	ceantálaimid	ceantálann sibh	ceantálann siad; ceantálaid†	a cheantálann; a cheantálas / a gceantálann*	ceantáiltear
	past	cheantál mé; cheantálas	cheantál tú; cheantálais	cheantál sé, sí	cheantálamar; cheantál muid	cheantál sibh; cheantálabhair	cheantál siad; cheantáladar	a cheantál / ar cheantál*	ceantáladh
	past habitual	cheantálainn / gceantálainn‡‡	cheantáilteá / gceantáilteᇇ	cheantáladh sé, sí / gceantáladh sé, s퇇	cheantálaimis; cheantáladh muid / gceantálaimis‡‡; gceantáladh muid‡‡	cheantáladh sibh / gceantáladh sibh‡‡	cheantálaidís; cheantáladh siad / gceantálaidís‡‡; gceantáladh siad‡‡	a cheantáladh / a gceantáladh*	cheantáiltí / gceantáilt퇇
future		ceantálfaidh mé; ceantálfad	ceantálfaidh tú; ceantálfair†	ceantálfaidh sé, sí	ceantálfaimid; ceantálfaidh muid	ceantálfaidh sibh	ceantálfaidh siad; ceantálfaid†	a cheantálfaidh; a cheantálfas / a gceantálfaidh*	ceantálfar
conditional		cheantálfainn / gceantálfainn‡‡	cheantálfá / gceantálfᇇ	cheantálfadh sé, sí / gceantálfadh sé, s퇇	cheantálfaimis; cheantálfadh muid / gceantálfaimis‡‡; gceantálfadh muid‡‡	cheantálfadh sibh / gceantálfadh sibh‡‡	cheantálfaidís; cheantálfadh siad / gceantálfaidís‡‡; gceantálfadh siad‡‡	a cheantálfadh / a gceantálfadh*	cheantálfaí / gceantálfa퇇
subjunctive	present	go gceantála mé; go gceantálad†	go gceantála tú; go gceantálair†	go gceantála sé, sí	go gceantálaimid; go gceantála muid	go gceantála sibh	go gceantála siad; go gceantálaid†	—	go gceantáiltear
	past	dá gceantálainn	dá gceantáilteá	dá gceantáladh sé, sí	dá gceantálaimis; dá gceantáladh muid	dá gceantáladh sibh	dá gceantálaidís; dá gceantáladh siad	—	dá gceantáiltí
imperative		ceantálaim	ceantál	ceantáladh sé, sí	ceantálaimis	ceantálaigí; ceantálaidh†	ceantálaidís	—	ceantáiltear
verbal noun		ceantáil
past participle		ceantáilte

*indirect relative
† archaic or dialect form
‡‡ dependent form used with particles that trigger eclipsis

Noun

ceantáil f (genitive singular ceantála)

1. verbal noun of ceantáil
2. auction

   Synonym: ceant

Declension

Declension of ceantáil (third declension, no plural)

bare forms case singular nominative ceantáil vocative a cheantáil genitive ceantála dative ceantáil forms with the definite article case singular nominative an cheantáil genitive na ceantála dative leis an gceantáil don cheantáil

Mutation

Mutated forms of ceantáil

radical	lenition	eclipsis
ceantáil	cheantáil	gceantáil

Note: Certain mutated forms of some words can never occur in standard Modern Irish.
All possible mutated forms are displayed for convenience.