candefactus
Latin
[edit]Etymology
[edit]Perfect passive participle of candefaciō.
Participle
[edit]candefactus (feminine candefacta, neuter candefactum); first/second-declension participle
Declension
[edit]First/second-declension adjective.
| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | candefactus | candefacta | candefactum | candefactī | candefactae | candefacta | |
| genitive | candefactī | candefactae | candefactī | candefactōrum | candefactārum | candefactōrum | |
| dative | candefactō | candefactae | candefactō | candefactīs | |||
| accusative | candefactum | candefactam | candefactum | candefactōs | candefactās | candefacta | |
| ablative | candefactō | candefactā | candefactō | candefactīs | |||
| vocative | candefacte | candefacta | candefactum | candefactī | candefactae | candefacta | |