Jump to content

cacabaturus

From Wiktionary, the free dictionary

Latin

[edit]

Etymology

[edit]

Future active participle of cacabō

Participle

[edit]

cacabātūrus (feminine cacabātūra, neuter cacabātūrum); first/second-declension participle

  1. about to cluck

Declension

[edit]

First/second-declension adjective.

singular plural
masculine feminine neuter masculine feminine neuter
nominative cacabātūrus cacabātūra cacabātūrum cacabātūrī cacabātūrae cacabātūra
genitive cacabātūrī cacabātūrae cacabātūrī cacabātūrōrum cacabātūrārum cacabātūrōrum
dative cacabātūrō cacabātūrae cacabātūrō cacabātūrīs
accusative cacabātūrum cacabātūram cacabātūrum cacabātūrōs cacabātūrās cacabātūra
ablative cacabātūrō cacabātūrā cacabātūrō cacabātūrīs
vocative cacabātūre cacabātūra cacabātūrum cacabātūrī cacabātūrae cacabātūra