From Wiktionary, the free dictionary
From caña, from Latin canna (“reed, cane”).
- IPA(key): /kaɲiˈkaɾ/ [ka.ɲiˈkaɾ]
- Rhymes: -aɾ
- Hyphenation: ca‧ñi‧car
cañicar (first-person singular indicative present cañico, past participle cañicáu)
- to cradle, rock (a baby)
- to swing
- Synonyms: colingar, columbiar, taramingar
Conjugation of cañicar
cañicar
|
cañicando
|
m cañicáu, f cañicada, n cañicao, m pl cañicaos, f pl cañicaes
|
indicative
|
present
|
cañico
|
cañiques
|
cañica
|
cañicamos
|
cañicáis
|
cañiquen
|
imperfect
|
cañicaba
|
cañicabes
|
cañicaba
|
cañicábemos, cañicábamos
|
cañicabeis, cañicabais
|
cañicaben
|
preterite
|
cañiqué
|
cañicasti, cañiquesti
|
cañicó
|
cañiquemos
|
cañicastis, cañiquestis
|
cañicaron
|
pluperfect
|
cañicare, cañicara
|
cañicares, cañicaras
|
cañicare, cañicara
|
cañicáremos, cañicáramos
|
cañicareis, cañicarais
|
cañicaren, cañicaran
|
future
|
cañicaré
|
cañicarás
|
cañicará
|
cañicaremos
|
cañicaréis
|
cañicarán
|
conditional
|
cañicaría
|
cañicaríes
|
cañicaría
|
cañicaríemos, cañicaríamos
|
cañicaríeis, cañicaríais
|
cañicaríen
|
subjunctive
|
present
|
cañique
|
cañiques, cañicas
|
cañique
|
cañiquemos
|
cañiquéis
|
cañiquen, cañican
|
imperfect
|
cañicare, cañicara
|
cañicares, cañicaras
|
cañicare, cañicara
|
cañicáremos, cañicáramos
|
cañicareis, cañicarais
|
cañicaren, cañicaran
|
imperative
|
—
|
cañica
|
—
|
—
|
cañicái
|
—
|