cóireáil

Irish

Etymology

cóir (“proper condition”) +‎ -áil

Pronunciation

(Munster) IPA^(key): /koːˈrʲaːlʲ/
(Connacht) IPA^(key): /ˈkoːrʲɑːlʲ/
(Ulster) IPA^(key): /ˈkɔːrʲælʲ/

Verb

cóireáil (present analytic cóireálann, future analytic cóireálfaidh, verbal noun cóireáil, past participle cóireáilte)

to treat (care for medicinally or surgically)

Conjugation

conjugation of cóireáil (first conjugation – B)

		singular			plural			relative	autonomous
		first	second	third	first	second	third	relative	autonomous
indicative	present	cóireálaim	cóireálann tú; cóireálair^†	cóireálann sé, sí	cóireálaimid	cóireálann sibh	cóireálann siad; cóireálaid^†	a chóireálann; a chóireálas / a gcóireálann*	cóireáiltear
	past	chóireáil mé; chóireálas	chóireáil tú; chóireálais	chóireáil sé, sí	chóireálamar; chóireáil muid	chóireáil sibh; chóireálabhair	chóireáil siad; chóireáladar	a chóireáil / ar chóireáil*	cóireáladh
	past habitual	chóireálainn / gcóireálainn‡‡	chóireáilteá / gcóireáilteá‡‡	chóireáladh sé, sí / gcóireáladh sé, sí‡‡	chóireálaimis; chóireáladh muid / gcóireálaimis‡‡; gcóireáladh muid‡‡	chóireáladh sibh / gcóireáladh sibh‡‡	chóireálaidís; chóireáladh siad / gcóireálaidís‡‡; gcóireáladh siad‡‡	a chóireáladh / a gcóireáladh*	chóireáiltí / gcóireáiltí‡‡
future		cóireálfaidh mé; cóireálfad	cóireálfaidh tú; cóireálfair^†	cóireálfaidh sé, sí	cóireálfaimid; cóireálfaidh muid	cóireálfaidh sibh	cóireálfaidh siad; cóireálfaid^†	a chóireálfaidh; a chóireálfas / a gcóireálfaidh*	cóireálfar
conditional		chóireálfainn / gcóireálfainn‡‡	chóireálfá / gcóireálfá‡‡	chóireálfadh sé, sí / gcóireálfadh sé, sí‡‡	chóireálfaimis; chóireálfadh muid / gcóireálfaimis‡‡; gcóireálfadh muid‡‡	chóireálfadh sibh / gcóireálfadh sibh‡‡	chóireálfaidís; chóireálfadh siad / gcóireálfaidís‡‡; gcóireálfadh siad‡‡	a chóireálfadh / a gcóireálfadh*	chóireálfaí / gcóireálfaí‡‡
subjunctive	present	go gcóireála mé; go gcóireálad^†	go gcóireála tú; go gcóireálair^†	go gcóireála sé, sí	go gcóireálaimid; go gcóireála muid	go gcóireála sibh	go gcóireála siad; go gcóireálaid^†	—	go gcóireáiltear
subjunctive	past	dá gcóireálainn	dá gcóireáilteá	dá gcóireáladh sé, sí	dá gcóireálaimis; dá gcóireáladh muid	dá gcóireáladh sibh	dá gcóireálaidís; dá gcóireáladh siad	—	dá gcóireáiltí
imperative		cóireálaim	cóireáil	cóireáladh sé, sí	cóireálaimis	cóireálaigí; cóireálaidh^†	cóireálaidís	—	cóireáiltear
verbal noun		cóireáil
past participle		cóireáilte

*indirect relative
† archaic or dialect form
‡‡ dependent form used with particles that trigger eclipsis

Noun

cóireáil f (genitive singular cóireála, nominative plural cóireálacha)

treatment (medical care for an illness or injury)
verbal noun of cóireáil

Declension

Declension of cóireáil (third declension)

bare forms
case	singular	plural
nominative	cóireáil	cóireálacha
vocative	a chóireáil	a chóireálacha
genitive	cóireála	cóireálacha
dative	cóireáil	cóireálacha

forms with the definite article
case	singular	plural
nominative	an chóireáil	na cóireálacha
genitive	na cóireála	na gcóireálacha
dative	leis an gcóireáil don chóireáil	leis na cóireálacha

Mutation

Mutated forms of *cóireáil*
radical	lenition	eclipsis
cóireáil	chóireáil	gcóireáil

Note: Certain mutated forms of some words can never occur in standard Modern Irish.
All possible mutated forms are displayed for convenience.