From Wiktionary, the free dictionary
From cócaire + -áil.
cócaráil f (genitive singular cócarála)
- verbal noun of cócaráil
- cooking
- Synonym: cócaireacht
cócaráil (present analytic cócarálann, future analytic cócarálfaidh, verbal noun cócaráil, past participle cócaráilte)
- (transitive, intransitive) cook
- Synonyms: déan cócaireacht, réit
|
singular
|
plural
|
relative
|
autonomous
|
first
|
second
|
third
|
first
|
second
|
third
|
indicative
|
present
|
cócarálaim
|
cócarálann tú; cócarálair†
|
cócarálann sé, sí
|
cócarálaimid
|
cócarálann sibh
|
cócarálann siad; cócarálaid†
|
a chócarálann; a chócarálas / a gcócarálann*
|
cócaráiltear
|
past
|
chócaráil mé; chócarálas
|
chócaráil tú; chócarálais
|
chócaráil sé, sí
|
chócarálamar; chócaráil muid
|
chócaráil sibh; chócarálabhair
|
chócaráil siad; chócaráladar
|
a chócaráil / ar chócaráil*
|
cócaráladh
|
past habitual
|
chócarálainn / gcócarálainn‡‡
|
chócaráilteá / gcócaráilteᇇ
|
chócaráladh sé, sí / gcócaráladh sé, s퇇
|
chócarálaimis; chócaráladh muid / gcócarálaimis‡‡; gcócaráladh muid‡‡
|
chócaráladh sibh / gcócaráladh sibh‡‡
|
chócarálaidís; chócaráladh siad / gcócarálaidís‡‡; gcócaráladh siad‡‡
|
a chócaráladh / a gcócaráladh*
|
chócaráiltí / gcócaráilt퇇
|
future
|
cócarálfaidh mé; cócarálfad
|
cócarálfaidh tú; cócarálfair†
|
cócarálfaidh sé, sí
|
cócarálfaimid; cócarálfaidh muid
|
cócarálfaidh sibh
|
cócarálfaidh siad; cócarálfaid†
|
a chócarálfaidh; a chócarálfas / a gcócarálfaidh*
|
cócarálfar
|
conditional
|
chócarálfainn / gcócarálfainn‡‡
|
chócarálfá / gcócarálfᇇ
|
chócarálfadh sé, sí / gcócarálfadh sé, s퇇
|
chócarálfaimis; chócarálfadh muid / gcócarálfaimis‡‡; gcócarálfadh muid‡‡
|
chócarálfadh sibh / gcócarálfadh sibh‡‡
|
chócarálfaidís; chócarálfadh siad / gcócarálfaidís‡‡; gcócarálfadh siad‡‡
|
a chócarálfadh / a gcócarálfadh*
|
chócarálfaí / gcócarálfa퇇
|
subjunctive
|
present
|
go gcócarála mé; go gcócarálad†
|
go gcócarála tú; go gcócarálair†
|
go gcócarála sé, sí
|
go gcócarálaimid; go gcócarála muid
|
go gcócarála sibh
|
go gcócarála siad; go gcócarálaid†
|
—
|
go gcócaráiltear
|
past
|
dá gcócarálainn
|
dá gcócaráilteá
|
dá gcócaráladh sé, sí
|
dá gcócarálaimis; dá gcócaráladh muid
|
dá gcócaráladh sibh
|
dá gcócarálaidís; dá gcócaráladh siad
|
—
|
dá gcócaráiltí
|
imperative
|
cócarálaim
|
cócaráil
|
cócaráladh sé, sí
|
cócarálaimis
|
cócarálaigí; cócarálaidh†
|
cócarálaidís
|
—
|
cócaráiltear
|
verbal noun
|
cócaráil
|
past participle
|
cócaráilte
|
*indirect relative
† archaic or dialect form
‡‡ dependent form used with particles that trigger eclipsis
Note: Certain mutated forms of some words can never occur in standard Modern Irish.
All possible mutated forms are displayed for convenience.
- Ó Dónaill, Niall (1977) “cócaráil”, in Foclóir Gaeilge–Béarla, Dublin: An Gúm, →ISBN
- de Bhaldraithe, Tomás (1959) “cócaráil”, in English-Irish Dictionary, An Gúm
- “cócaráil”, in New English-Irish Dictionary, Foras na Gaeilge, 2013-2025