bzyknąć

Polish

Etymology

From bzykać +‎ -nąć.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈbzɘk.nɔɲt͡ɕ/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ɘknɔɲt͡ɕ
• Syllabification: bzyk‧nąć

Verb

bzyknąć pf (imperfective bzykać)

1. (intransitive, of insects) to buzz, to drone
2. (transitive, vulgar) to fuck, to shag, to nail

   Synonyms: see Thesaurus:uprawiać seks

3. (reflexive with się, colloquial, vulgar) to have sex, to bonk

   Synonyms: see Thesaurus:uprawiać seks

Conjugation

Conjugation of bzyknąć pf
	person	singular			plural
		masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		bzyknąć
future tense	1st	bzyknę			bzykniemy
	2nd	bzykniesz			bzykniecie
	3rd	bzyknie			bzykną
	impersonal	bzyknie się
past tense	1st	bzyknąłem, -(e)m bzyknął	bzyknęłam, -(e)m bzyknęła	bzyknęłom, -(e)m bzyknęło	bzyknęliśmy, -(e)śmy bzyknęli	bzyknęłyśmy, -(e)śmy bzyknęły
	2nd	bzyknąłeś, -(e)ś bzyknął	bzyknęłaś, -(e)ś bzyknęła	bzyknęłoś, -(e)ś bzyknęło	bzyknęliście, -(e)ście bzyknęli	bzyknęłyście, -(e)ście bzyknęły
	3rd	bzyknął	bzyknęła	bzyknęło	bzyknęli	bzyknęły
	impersonal	bzyknięto
conditional	1st	bzyknąłbym, bym bzyknął	bzyknęłabym, bym bzyknęła	bzyknęłobym, bym bzyknęło	bzyknęlibyśmy, byśmy bzyknęli	bzyknęłybyśmy, byśmy bzyknęły
	2nd	bzyknąłbyś, byś bzyknął	bzyknęłabyś, byś bzyknęła	bzyknęłobyś, byś bzyknęło	bzyknęlibyście, byście bzyknęli	bzyknęłybyście, byście bzyknęły
	3rd	bzyknąłby, by bzyknął	bzyknęłaby, by bzyknęła	bzyknęłoby, by bzyknęło	bzyknęliby, by bzyknęli	bzyknęłyby, by bzyknęły
	impersonal	bzyknięto by
imperative	1st	niech bzyknę			bzyknijmy
	2nd	bzyknij			bzyknijcie
	3rd	niech bzyknie			niech bzykną
passive adjectival participle		bzyknięty	bzyknięta	bzyknięte	bzyknięci	bzyknięte
anterior adverbial participle		bzyknąwszy
verbal noun		bzyknięcie

Further reading

• bzyknąć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• bzyknąć in Polish dictionaries at PWN