bylica

See also: Bylica, bylicą, and Bylicą

Old Slovak

Etymology

Borrowed from Middle Polish bylica. First attested in 1763.

Noun

bylica f

1. artemisia (any plant of the genus Artemisia)

Further reading

• Majtán, Milan et al., editors (1991–2008), “bylica”, in Historický slovník slovenského jazyka [Historical Dictionary of the Slovak Language] (in Slovak), volumes 1–7 (A – Ž), Bratislava: VEDA, →OCLC

Polish

bylica

Etymology

(This etymology is missing or incomplete. Please add to it, or discuss it at the Etymology scriptorium.)

Compare Slovincian balëca.

Pronunciation

 

• IPA^(key): /bɘˈli.t͡sa/

• (Greater Poland):
  • (Southern Greater Poland) IPA^(key): /bɘˈli.t͡sa/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -it͡sa
• Syllabification: by‧li‧ca
• Homophone: Bylica

Noun

bylica f

1. artemisia (any plant of the genus Artemisia)
2. (Southern Greater Poland) mare of a saddler

Declension

Declension of bylica

	singular	plural
nominative	bylica	bylice
genitive	bylicy	bylic
dative	bylicy	bylicom
accusative	bylicę	bylice
instrumental	bylicą	bylicami
locative	bylicy	bylicach
vocative	bylico	bylice

Descendants

• → Old Slovak: bylica

Further reading

• bylica in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• bylica in Polish dictionaries at PWN
• bylica in PWN's encyclopedia
• Oskar Kolberg (1877) “bylica”, in “Rzecz o mowie ludu wielkopolskiego”, in Zbiór wiadomości do antropologii krajowéj (in Polish), volume 1, III (Materyjały etnologiczne), page 29