buluş
Turkish
[edit]Etymology
[edit]Noun
[edit]buluş (definite accusative buluşu, plural buluşlar)
Declension
[edit]| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | buluş | buluşlar |
| definite accusative | buluşu | buluşları |
| dative | buluşa | buluşlara |
| locative | buluşta | buluşlarda |
| ablative | buluştan | buluşlardan |
| genitive | buluşun | buluşların |