buluş
Turkish
[edit]Etymology
[edit]Noun
[edit]buluş (definite accusative buluşu, plural buluşlar)
Declension
[edit]| Inflection | ||
|---|---|---|
| Nominative | buluş | |
| Definite accusative | buluşu | |
| Singular | Plural | |
| Nominative | buluş | buluşlar |
| Definite accusative | buluşu | buluşları |
| Dative | buluşa | buluşlara |
| Locative | buluşta | buluşlarda |
| Ablative | buluştan | buluşlardan |
| Genitive | buluşun | buluşların |