buńczuk

Polish

Etymology

Borrowed from Ukrainian бунчук (bunčuk).

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈbuɲ.t͡ʂuk/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -uɲt͡ʂuk
• Syllabification: buń‧czuk

Noun

buńczuk m inan

1. (military) bunchuk, tug, sulde (pole with circularly arranged horse or yak tail hairs of varying colors arranged at the top)

Declension

Declension of buńczuk

	singular	plural
nominative	buńczuk	buńczuki
genitive	buńczuka	buńczuków
dative	buńczukowi	buńczukom
accusative	buńczuk	buńczuki
instrumental	buńczukiem	buńczukami
locative	buńczuku	buńczukach
vocative	buńczuku	buńczuki

Derived terms

adjective

• buńczuczny

 

Related terms

adverb

• buńczucznie

 

noun

• buńczuczność

 

Further reading

• buńczuk in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• buńczuk in Polish dictionaries at PWN