buğday
Turkish
[edit]Etymology
[edit]From Ottoman Turkish بوغدای (buğday), from Proto-Turkic *boguday.
Pronunciation
[edit]Audio: (file)
Noun
[edit]buğday (definite accusative buğdayı, plural buğdaylar)
Declension
[edit]| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | buğday | buğdaylar |
| definite accusative | buğdayı | buğdayları |
| dative | buğdaya | buğdaylara |
| locative | buğdayda | buğdaylarda |
| ablative | buğdaydan | buğdaylardan |
| genitive | buğdayın | buğdayların |