brzęczenie

Polish

Etymology

From brzęczeć +‎ -enie.

Pronunciation

• IPA^(key): /bʐɛnˈt͡ʂɛ.ɲɛ/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ɛɲɛ
• Syllabification: brzę‧cze‧nie

Noun

brzęczenie n

1. verbal noun of brzęczeć

Declension

Declension of brzęczenie

	singular
nominative	brzęczenie
genitive	brzęczenia
dative	brzęczeniu
accusative	brzęczenie
instrumental	brzęczeniem
locative	brzęczeniu
vocative	brzęczenie

Further reading

• brzęczenie in Polish dictionaries at PWN