brunigi

See also: brūnīgi

Esperanto

Etymology

From bruna (“brown”) +‎ -igi.

Pronunciation

• IPA^(key): [brunˈiɡi]
• Rhymes: -iɡi
• Hyphenation: brun‧i‧gi

Verb

brunigi (present brunigas, past brunigis, future brunigos, conditional brunigus, volitive brunigu)

1. (transitive) to turn (something) brown

Conjugation

Conjugation of brunigi

		present		past		future
		singular	plural	singular	plural	singular	plural
tense		brunigas		brunigis		brunigos
active participle		bruniganta	brunigantaj	bruniginta	brunigintaj	brunigonta	brunigontaj
	acc.	brunigantan	brunigantajn	brunigintan	brunigintajn	brunigontan	brunigontajn
passive participle		brunigata	brunigataj	brunigita	brunigitaj	brunigota	brunigotaj
	acc.	brunigatan	brunigatajn	brunigitan	brunigitajn	brunigotan	brunigotajn
nominal active participle		bruniganto	brunigantoj	bruniginto	brunigintoj	brunigonto	brunigontoj
	acc.	bruniganton	brunigantojn	bruniginton	brunigintojn	brunigonton	brunigontojn
nominal passive participle		brunigato	brunigatoj	brunigito	brunigitoj	brunigoto	brunigotoj
	acc.	brunigaton	brunigatojn	brunigiton	brunigitojn	brunigoton	brunigotojn
adverbial active participle		brunigante		bruniginte		brunigonte
adverbial passive participle		brunigate		brunigite		brunigote

infinitive		brunigi						imperative		brunigu						conditional		brunigus