boomrijk

Dutch

Etymology

Compound of boom +‎ rijk.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈboːm.rɛi̯k/

• Audio:

  (file)

• Hyphenation: boom‧rijk

Adjective

boomrijk (comparative boomrijker, superlative boomrijkst)

1. wooded, having many trees

Declension

Declension of boomrijk
uninflected	boomrijk
inflected	boomrijke
comparative	boomrijker
		positive	comparative	superlative
predicative/adverbial		boomrijk	boomrijker	het boomrijkst het boomrijkste
indefinite	m./f. sing.	boomrijke	boomrijkere	boomrijkste
	n. sing.	boomrijk	boomrijker	boomrijkste
	plural	boomrijke	boomrijkere	boomrijkste
definite		boomrijke	boomrijkere	boomrijkste
partitive		boomrijks	boomrijkers	—