Jump to content

bonować

From Wiktionary, the free dictionary
See also: bônôwać

Polish

[edit]

Alternative forms

[edit]

Etymology

[edit]

(This etymology is missing or incomplete. Please add to it, or discuss it at the Etymology scriptorium. Particularly: “German bonieren?”)

Pronunciation

[edit]

Verb

[edit]

bonować impf

  1. (intransitive, Far Masovian) to audit, to inspect [with u (+ genitive) ‘whom/where’]
    Okómón u nas bonuje, jak panek jaki.The estate supervisor is inspecting us, like some sort of lordling.
  2. (transitive, Kielce) to treat someone else's things as if it were one's own
  3. (transitive, Lasovia) to make good use of, to allow oneself too much

Further reading

[edit]
  • Wojciech Grzegorzewicz (1894) “bonować”, in “O języku ludowym w powiecie przasnyskim”, in Sprawozdania Komisji Językowej Akademii Umiejętności (in Polish), volume 5, Krakow: Akademia Umiejętności, page 103
  • Jan Łoś (1886) “bonovać”, in “Gwara opoczyńska. Studium dialektologiczne”, in Rozprawy i Sprawozdania z Posiedzeń Wydziału Filologicznego Akademii Umiejętności (1), volume 11, page 182
  • Oskar Kolberg (1865) “bonować”, in Lud. Jego zwyczaje, sposób życia, mowa, podania, przysłowia, obrzędy, gusła, zabawy, pieśni, muzyka i tańce. Serya II. Sandomierskie (in Polish), page 261