bloesgi

Welsh

Etymology

bloesg (“lisp”) +‎ -i.

Verb

bloesgi (first-person singular present bloesgaf)

1. to lisp

Conjugation

Conjugation (literary)

	singular			plural			impersonal
	first	second	third	first	second	third
present indicative/future	bloesgaf	bloesgi	bloesg, bloesga	bloesgwn	bloesgwch	bloesgant	bloesgir
imperfect (indicative/subjunctive)/ conditional	bloesgwn	bloesgit	bloesgai	bloesgem	bloesgech	bloesgent	bloesgid
preterite	bloesgais	bloesgaist	bloesgodd	bloesgasom	bloesgasoch	bloesgasant	bloesgwyd
pluperfect	bloesgaswn	bloesgasit	bloesgasai	bloesgasem	bloesgasech	bloesgasent	bloesgasid, bloesgesid
present subjunctive	bloesgwyf	bloesgych	bloesgo	bloesgom	bloesgoch	bloesgont	bloesger
imperative	—	bloesg, bloesga	bloesged	bloesgwn	bloesgwch	bloesgent	bloesger
verbal noun	bloesgi
verbal adjectives	bloesgedig bloesgadwy

Conjugation (colloquial)

Inflected colloquial forms	singular			plural
	first	second	third	first	second	third
future	bloesga i, bloesgaf i	bloesgi di	bloesgith o/e/hi, bloesgiff e/hi	bloesgwn ni	bloesgwch chi	bloesgan nhw
conditional	bloesgwn i, bloesgswn i	bloesget ti, bloesgset ti	bloesgai fo/fe/hi, bloesgsai fo/fe/hi	bloesgen ni, bloesgsen ni	bloesgech chi, bloesgsech chi	bloesgen nhw, bloesgsen nhw
preterite	bloesgais i, bloesges i	bloesgaist ti, bloesgest ti	bloesgodd o/e/hi	bloesgon ni	bloesgoch chi	bloesgon nhw
imperative	—	bloesga	—	—	bloesgwch	—
Note: All other forms are periphrastic, as usual in colloquial Welsh.

References

• R. J. Thomas, G. A. Bevan, P. J. Donovan, A. Hawke et al., editors (1950–present), “bloesgi”, in Geiriadur Prifysgol Cymru Online (in Welsh), University of Wales Centre for Advanced Welsh & Celtic Studies