bloeme

Middle Dutch

Alternative forms

• blume, blome, bloem, bloom, blomme, blom

Etymology

From Old Dutch *bluomo, from Proto-West Germanic *blōmō.

Noun

bloeme f

1. flower

Inflection

Weak masculine

	singular	plural
nominative	bloeme	bloemen
accusative	bloeme	bloemen
genitive	bloemen	bloemen
dative	bloeme	bloemen

Descendants

• Dutch: bloem, blom, blomme (dialectal)
  • Afrikaans: bloem, blom
  • Negerhollands: bloem
    • → Virgin Islands Creole: bluminstji (dated, from a diminutive form)
  • → Sranan Tongo: blon (flour)
    • → Aukan: bolon
    • → Kari'na: polimin
    • → Saramaccan: boón
  • → Sranan Tongo: bromki (flower)
    • Aukan: boomiki
    • → Kari'na: poromiki
• Limburgish: bloom
• West Flemish: blomme
• Zealandic: blomme

Further reading

• “bloeme”, in Vroegmiddelnederlands Woordenboek, 2000
• Verwijs, E., Verdam, J. (1885–1929) “bloeme”, in Middelnederlandsch Woordenboek, The Hague: Martinus Nijhoff, →ISBN