bliknąć

Polish

Etymology

From blikać +‎ -nąć.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈblik.nɔɲt͡ɕ/
• Rhymes: -iknɔɲt͡ɕ
• Syllabification: blik‧nąć

Verb

bliknąć pf (imperfective blikać)

1. (transitive, colloquial) to transfer money to someone via the mobile payment system Blik

Conjugation

Conjugation of bliknąć pf
	person	singular			plural
		masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		bliknąć
future tense	1st	bliknę			blikniemy
	2nd	blikniesz			blikniecie
	3rd	bliknie			blikną
	impersonal	bliknie się
past tense	1st	bliknąłem, -(e)m bliknął	bliknęłam, -(e)m bliknęła	bliknęłom, -(e)m bliknęło	bliknęliśmy, -(e)śmy bliknęli	bliknęłyśmy, -(e)śmy bliknęły
	2nd	bliknąłeś, -(e)ś bliknął	bliknęłaś, -(e)ś bliknęła	bliknęłoś, -(e)ś bliknęło	bliknęliście, -(e)ście bliknęli	bliknęłyście, -(e)ście bliknęły
	3rd	bliknął	bliknęła	bliknęło	bliknęli	bliknęły
	impersonal	bliknięto
conditional	1st	bliknąłbym, bym bliknął	bliknęłabym, bym bliknęła	bliknęłobym, bym bliknęło	bliknęlibyśmy, byśmy bliknęli	bliknęłybyśmy, byśmy bliknęły
	2nd	bliknąłbyś, byś bliknął	bliknęłabyś, byś bliknęła	bliknęłobyś, byś bliknęło	bliknęlibyście, byście bliknęli	bliknęłybyście, byście bliknęły
	3rd	bliknąłby, by bliknął	bliknęłaby, by bliknęła	bliknęłoby, by bliknęło	bliknęliby, by bliknęli	bliknęłyby, by bliknęły
	impersonal	bliknięto by
imperative	1st	niech bliknę			bliknijmy
	2nd	bliknij			bliknijcie
	3rd	niech bliknie			niech blikną
passive adjectival participle		bliknięty	bliknięta	bliknięte	bliknięci	bliknięte
anterior adverbial participle		bliknąwszy
verbal noun		bliknięcie

Further reading

• bliknac at Obserwatorium językowe Uniwersytetu Warszawskiego