Jump to content

blankietowy

From Wiktionary, the free dictionary

Polish

[edit]

Etymology

[edit]

From blankiet +‎ -owy. First attested in 1731.[1][2]

Pronunciation

[edit]
  • IPA(key): /blaŋ.kjɛˈtɔ.vɘ/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -ɔvɘ
  • Syllabification: blan‧kie‧to‧wy

Adjective

[edit]

blankietowy (not comparable, no derived adverb)

  1. (relational) blank, form (document to be filled in)
    Synonym: formularzowy
    paszport blankietowya blank/form passport
    upoważnienie blankietowea blank/form authorization
    przepis blankietowya blank/form formula
    zgoda blankietowaa blank/form agreement
    charakter blankietowya blank/form character/vibe/nature
    norma blankietowaa blank/form
    delegacja blankietowaa blank/form delegation
    blankietowe zezwoleniea blank/form approval
    bilety blankietoweblank/form tickets

Declension

[edit]
[edit]
noun

References

[edit]
  1. ^ Dorota Adamiec (2014 December 16) “BLANKIETOWY”, in Elektroniczny Słownik Języka Polskiego XVII i XVIII Wieku [Electronic Dictionary of the Polish Language of the XVII and XVIII Century]
  2. ^ blankietowy in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego

Further reading

[edit]
  • blankietowy in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • blankietowy in Polish dictionaries at PWN