From Wiktionary, the free dictionary
blandair (present analytic blandraíonn, future analytic blandróidh, verbal noun blandar, past participle blandartha)
- (transitive, intransitive) Alternative form of bladair (“cajole; adulate, flatter”)
|
singular
|
plural
|
relative
|
autonomous
|
first
|
second
|
third
|
first
|
second
|
third
|
indicative
|
present
|
blandraím
|
blandraíonn tú; blandraír†
|
blandraíonn sé, sí
|
blandraímid; blandraíonn muid
|
blandraíonn sibh
|
blandraíonn siad; blandraíd†
|
a bhlandraíonn; a bhlandraíos / a mblandraíonn*
|
blandraítear
|
past
|
bhlandair mé; bhlandraíos
|
bhlandair tú; bhlandraís
|
bhlandair sé, sí
|
bhlandraíomar; bhlandair muid
|
bhlandair sibh; bhlandraíobhair
|
bhlandair siad; bhlandraíodar
|
a bhlandair / ar bhlandair*
|
blandraíodh
|
past habitual
|
bhlandraínn / mblandraínn‡‡
|
bhlandraíteá / mblandraíteᇇ
|
bhlandraíodh sé, sí / mblandraíodh sé, s퇇
|
bhlandraímis; bhlandraíodh muid / mblandraímis‡‡; mblandraíodh muid‡‡
|
bhlandraíodh sibh / mblandraíodh sibh‡‡
|
bhlandraídís; bhlandraíodh siad / mblandraídís‡‡; mblandraíodh siad‡‡
|
a bhlandraíodh / a mblandraíodh*
|
bhlandraítí / mblandraít퇇
|
future
|
blandróidh mé; blandród; blandróchaidh mé†
|
blandróidh tú; blandróir†; blandróchaidh tú†
|
blandróidh sé, sí; blandróchaidh sé, sí†
|
blandróimid; blandróidh muid; blandróchaimid†; blandróchaidh muid†
|
blandróidh sibh; blandróchaidh sibh†
|
blandróidh siad; blandróid†; blandróchaidh siad†
|
a bhlandróidh; a bhlandrós; a bhlandróchaidh†; a bhlandróchas† / a mblandróidh*; a mblandróchaidh*†
|
blandrófar; blandróchar†
|
conditional
|
bhlandróinn; bhlandróchainn† / mblandróinn‡‡; mblandróchainn†‡‡
|
bhlandrófá; bhlandróchthᆠ/ mblandrófᇇ; mblandróchthᆇ‡
|
bhlandródh sé, sí; bhlandróchadh sé, sí† / mblandródh sé, s퇇; mblandróchadh sé, s톇‡
|
bhlandróimis; bhlandródh muid; bhlandróchaimis†; bhlandróchadh muid† / mblandróimis‡‡; mblandródh muid‡‡; mblandróchaimis†‡‡; mblandróchadh muid†‡‡
|
bhlandródh sibh; bhlandróchadh sibh† / mblandródh sibh‡‡; mblandróchadh sibh†‡‡
|
bhlandróidís; bhlandródh siad; bhlandróchadh siad† / mblandróidís‡‡; mblandródh siad‡‡; mblandróchadh siad†‡‡
|
a bhlandródh; a bhlandróchadh† / a mblandródh*; a mblandróchadh*†
|
bhlandrófaí; bhlandróchthaí† / mblandrófa퇇; mblandróchtha톇‡
|
subjunctive
|
present
|
go mblandraí mé; go mblandraíod†
|
go mblandraí tú; go mblandraír†
|
go mblandraí sé, sí
|
go mblandraímid; go mblandraí muid
|
go mblandraí sibh
|
go mblandraí siad; go mblandraíd†
|
—
|
go mblandraítear
|
past
|
dá mblandraínn
|
dá mblandraíteá
|
dá mblandraíodh sé, sí
|
dá mblandraímis; dá mblandraíodh muid
|
dá mblandraíodh sibh
|
dá mblandraídís; dá mblandraíodh siad
|
—
|
dá mblandraítí
|
imperative
|
blandraím
|
blandair
|
blandraíodh sé, sí
|
blandraímis
|
blandraígí; blandraídh†
|
blandraídís
|
—
|
blandraítear
|
verbal noun
|
blandar
|
past participle
|
blandartha
|
* indirect relative
† archaic or dialect form
‡‡ dependent form used with particles that trigger eclipsis
blandair m
- genitive singular of blandar (“cajolery; flattery”)
Note: Certain mutated forms of some words can never occur in standard Modern Irish.
All possible mutated forms are displayed for convenience.