bladnąć

Polish

Etymology

Inherited from Old Polish blednąć, from Proto-Slavic *blědnǫti. By surface analysis, blady +‎ -nąć.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈblad.nɔɲt͡ɕ/
• Rhymes: -adnɔɲt͡ɕ
• Syllabification: blad‧nąć

Verb

bladnąć impf (perfective zbladnąć)

1. (intransitive) Alternative form of blednąć

Conjugation

Conjugation of bladnąć impf
	person	singular			plural
		masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		bladnąć
present tense	1st	bladnę			bladniemy
	2nd	bladniesz			bladniecie
	3rd	bladnie			bladną
	impersonal	bladnie się
past tense	1st	bladłem, -(e)m bladł	bladłam, -(e)m bladła	bladłom, -(e)m bladło	bladliśmy, -(e)śmy bladli	bladłyśmy, -(e)śmy bladły
	2nd	bladłeś, -(e)ś bladł	bladłaś, -(e)ś bladła	bladłoś, -(e)ś bladło	bladliście, -(e)ście bladli	bladłyście, -(e)ście bladły
	3rd	bladł	bladła	bladło	bladli	bladły
future tense	1st	będę bladł, będę bladnąć	będę bladła, będę bladnąć	będę bladło, będę bladnąć	będziemy bladli, będziemy bladnąć	będziemy bladły, będziemy bladnąć
	2nd	będziesz bladł, będziesz bladnąć	będziesz bladła, będziesz bladnąć	będziesz bladło, będziesz bladnąć	będziecie bladli, będziecie bladnąć	będziecie bladły, będziecie bladnąć
	3rd	będzie bladł, będzie bladnąć	będzie bladła, będzie bladnąć	będzie bladło, będzie bladnąć	będą bladli, będą bladnąć	będą bladły, będą bladnąć
	impersonal	będzie bladnąć się
conditional	1st	bladłbym, bym bladł	bladłabym, bym bladła	bladłobym, bym bladło	bladlibyśmy, byśmy bladli	bladłybyśmy, byśmy bladły
	2nd	bladłbyś, byś bladł	bladłabyś, byś bladła	bladłobyś, byś bladło	bladlibyście, byście bladli	bladłybyście, byście bladły
	3rd	bladłby, by bladł	bladłaby, by bladła	bladłoby, by bladło	bladliby, by bladli	bladłyby, by bladły
imperative	1st	niech bladnę			bladnijmy
	2nd	bladnij			bladnijcie
	3rd	niech bladnie			niech bladną
active adjectival participle		bladnący	bladnąca	bladnące	bladnący	bladnące
contemporary adverbial participle		bladnąc
verbal noun		bladnięcie

or less commonly:

Conjugation of bladnąć impf
	person	singular			plural
		masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		bladnąć
present tense	1st	bladnę			bladniemy
	2nd	bladniesz			bladniecie
	3rd	bladnie			bladną
	impersonal	bladnie się
past tense	1st	bladnąłem, -(e)m bladnął	bladnęłam, -(e)m bladnęła	bladnęłom, -(e)m bladnęło	bladnęliśmy, -(e)śmy bladnęli	bladnęłyśmy, -(e)śmy bladnęły
	2nd	bladnąłeś, -(e)ś bladnął	bladnęłaś, -(e)ś bladnęła	bladnęłoś, -(e)ś bladnęło	bladnęliście, -(e)ście bladnęli	bladnęłyście, -(e)ście bladnęły
	3rd	bladnął	bladnęła	bladnęło	bladnęli	bladnęły
future tense	1st	będę bladnął, będę bladnąć	będę bladnęła, będę bladnąć	będę bladnęło, będę bladnąć	będziemy bladnęli, będziemy bladnąć	będziemy bladnęły, będziemy bladnąć
	2nd	będziesz bladnął, będziesz bladnąć	będziesz bladnęła, będziesz bladnąć	będziesz bladnęło, będziesz bladnąć	będziecie bladnęli, będziecie bladnąć	będziecie bladnęły, będziecie bladnąć
	3rd	będzie bladnął, będzie bladnąć	będzie bladnęła, będzie bladnąć	będzie bladnęło, będzie bladnąć	będą bladnęli, będą bladnąć	będą bladnęły, będą bladnąć
	impersonal	będzie bladnąć się
conditional	1st	bladnąłbym, bym bladnął	bladnęłabym, bym bladnęła	bladnęłobym, bym bladnęło	bladnęlibyśmy, byśmy bladnęli	bladnęłybyśmy, byśmy bladnęły
	2nd	bladnąłbyś, byś bladnął	bladnęłabyś, byś bladnęła	bladnęłobyś, byś bladnęło	bladnęlibyście, byście bladnęli	bladnęłybyście, byście bladnęły
	3rd	bladnąłby, by bladnął	bladnęłaby, by bladnęła	bladnęłoby, by bladnęło	bladnęliby, by bladnęli	bladnęłyby, by bladnęły
imperative	1st	niech bladnę			bladnijmy
	2nd	bladnij			bladnijcie
	3rd	niech bladnie			niech bladną
active adjectival participle		bladnący	bladnąca	bladnące	bladnący	bladnące
contemporary adverbial participle		bladnąc
verbal noun		bladnięcie

Further reading

• bladnąć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• bladnąć in Polish dictionaries at PWN