bläien
Luxembourgish
[edit]Etymology
[edit]From Bläi (“lead”).
Pronunciation
[edit]Adjective
[edit]bläien (masculine bläienen, neuter bläient, not comparable)
Declension
[edit]| singular | plural | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | |||
| predicative | hien ass bläien | si ass bläien | et ass bläien | si si(nn) bläien | |
| nominative / accusative |
attributive and/or after determiner | bläienen | bläien | bläient | bläien |
| independent without determiner | bläienes | bläiener | |||
| dative | after any declined word | bläienen | bläiener | bläienen | bläienen |
| as first declined word | bläienem | bläienem | |||