bitirme
Jump to navigation
Jump to search
Turkish
[edit]Noun
[edit]bitirme (definite accusative bitirmeyi, plural bitirmeler)
Declension
[edit]Inflection | ||
---|---|---|
Nominative | bitirme | |
Definite accusative | bitirmeyi | |
Singular | Plural | |
Nominative | bitirme | bitirmeler |
Definite accusative | bitirmeyi | bitirmeleri |
Dative | bitirmeye | bitirmelere |
Locative | bitirmede | bitirmelerde |
Ablative | bitirmeden | bitirmelerden |
Genitive | bitirmenin | bitirmelerin |
Verb
[edit]bitirme