biogeniczny

Polish

Etymology

From biogen +‎ -iczny. First attested in 1857, but in common usage only as of 1952.

Pronunciation

• IPA^(key): /bjɔ.ɡɛˈɲit͡ʂ.nɘ/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -it͡ʂnɘ
• Syllabification: bio‧ge‧nicz‧ny

Adjective

biogeniczny (not comparable, no derived adverb)

1. (biology) biogenic (essential for the maintenance of life)

   składniki biogeniczne ― biogenic components

   złoże biogeniczne ― biogenic deposit

Declension

Declension of biogeniczny (hard)

singular					plural
	masculine animate	masculine inanimate	feminine	neuter	virile (= masculine personal)	non-virile
nominative	biogeniczny		biogeniczna	biogeniczne	biogeniczni	biogeniczne
genitive	biogenicznego		biogenicznej	biogenicznego	biogenicznych
dative	biogenicznemu		biogenicznej	biogenicznemu	biogenicznym
accusative	biogenicznego	biogeniczny	biogeniczną	biogeniczne	biogenicznych	biogeniczne
instrumental	biogenicznym		biogeniczną	biogenicznym	biogenicznymi
locative	biogenicznym		biogenicznej	biogenicznym	biogenicznych

Related terms

adjectives

• biogenetyczny
• biogenny

nouns

• biogen
• biogenetyka
• biogeneza

Further reading

• biogeniczny in Polish dictionaries at PWN